....โจรทางปากประตูอีสาน...ถูกหลายทัพเข้าล้อมจับ...
....จนได้ตัวขุนโจรมากุมขังที่ พระนครฯเป็นอันมาก....
....บ้านท่างอย....กลับมาอยู่ดีมีสุข...
....ชาวบ้านร้านถิ่น....ได้ทำมาหากินกันเป็นปรกติถ้วนหน้าอีกครั้ง......
....ความวัวไม่ทันหาย...ความควายก็เข้ามาแทรก..
....จมื่นเมืองนครปฐม....เมืองปากประตูที่จะเดินเกวียนลงไปค้าทางใต้..
....แจ้งมาว่า...มีโจรก๊กเล็ก..ก๊กน้อย..ออกอาละวาดลักเล็กขโมยน้อย..
....จนเป็นที่น่ารำคาญของชาวบ้านแถวๆทุ่งกำแพงแสน....
....จึงขอให้ช่วย....ส่งกองกำลังไปกำราบเสียหน่อยเถิด....
....แรม 5 ค่ำ เดือน 8...ปีมะโรง..ขบวนเกวียน พร้อมท่านแม่ทัพ..นายกอง แลไพร่พล
....จึงออกเดินทางจากพระนครก่อนย่ำรุ่ง....และนัดหมายให้ขบวนเกวียนจากแม่ทัพ
....เมืองราชบุรีมาร่วมสมทบ...วางแผนเข้าจับกุมพวกโจรก่อนตะวันขึ้น...
....เป็นไปตามคาด...พวกโจรชะล่าใจ....จึงมิทันได้ตั้งตัว..
....ตะวันทอแสงเรืองๆพอมองเห็นลายมือ.....กองกำลังก็บุกเข้าจับพร้อมๆกันทุกทิศ....
....พวกโจร...โดนจับเป็นเชลยเป็นอันมาก...นอกจากนี้ยังมีลูกเด็กเล็กแดง...
....จะทิ้งไว้ก็ไม่มีคนคอยดูแล....จึงต้องต้อนกลับพระนครฯจนสิ้น.....
ทัพนายกองทั้งหลาย....เร่งนำเชลยที่จับมาได้...ออกมาประจาน...เพื่อมิให้เป็นเยี่ยงอย่างสืบไป..แม้ลูกเด็กเล็กแดงก็จงอย่าได้ละเว้นเป็นอันขาด....!!