พอดีเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาทีมงาน สว ได้นัดแนะกันไปเยือนบ้านเจ้าพระยาบรรจงอีกครั้ง ครั้งนี้กะผมก็เลยถือโอกาสขอแวะข้างทางตรงห้วยไม้เต็งหน่อย(ตามชื่อเรื่อง)เผื่อจะมีโชคมีดวงได้เจอะเจอกะเจ้านกคุ่มอกดำกะเค้าบ้างแต่ก็พอมีเวลาเฝ้านิดหน่อยเดี๋ยวจะไปบ้านเจ้าพระยาฯช้ากว่านัด...วันนั้นก็ถือว่าเป็นวันที่โชคดีจริงๆครับที่ได้เจอนกคุ่มตามที่ใจปรารถนา แต่กว่าเจ้านกคุ่มจะออกมาให้ได้ถ่ายเล่นเอาผมเกือบท้อแนะ...ผม(หงษ์)ป่ะๆตลอดเลย(เปลี่ยนจุด)...แต่ดีนะที่มีเสียง(พี่ต่อ)แว้วๆมาว่าให้รอตรงนี้แหละไปที่อื่นเดี๋ยวแห้วอีก ผมก็เลยต้องรอ รอ รอ แล้วก็รอ รอจนในที่สุดเจ้านกคุ่มใจดีก็ออกมาโชว์ตัวแว็บนึงก่อนที่จะหายเข้าป่าไปอีกรอบ...เฮ้อ...(ผมนึกในใจแห้วอีกแล้วซิเรา เฮ้อ)...ทันใดนั้นเองเจ้านกคุ่มใจดีก็ได้ยินคำนึกของผมเข้า เจ้าตัวก็เลยหาวิธีจะโชว์ตัวให้ไอ้เจ้าที่กำลังคิดอยู่นั่นได้เห็นเจ้านกคุ่มก็เลยลงทุนปีนขึ้นก่อนหินโชว์ตัวซะเลย...ฮิ้ว...ว่าแต่ว่าเจ้าจะโชว์ตัวทั้งทีไม่เอาแบบโป้ๆหน่อยไม่ได้เหรอคร้าบบบ(คิดๆ) ฮือๆ....ก้อนหินก้อนนั้นก็รกๆบังๆอย่างที่ท่านจะได้เห็นนะต่อไปนี้แหละครับ...แหะๆ......ท่านใดที่มีความสุขเอาภาพมาร่วมแจมกันได้เลยนะคร้าบบบ