สงสัยพี่เสือตาดี มองเห็นถันพระอุมาแน่ๆ
:af48944b::af48944b::af48944b:
Printable View
13.59 น.ผ่านเขานมสาวกับเขาฤาษีตายอ้าปากเริ่มลงสู่พื้นราบ จากยอดเขาที่อยู่ของลาวสูง เผ่าม้ง ลงมาสู่หมู่บ้านของชนเผ่าลาวลุ่ม
ไกด์ให้รถหยุดที่ร้านขายส้ม เขาคงช่วยเหลือเพื่อนร่วมชาติของเขาให้มีรายได้น่ะ คณะเราก็ลงซื้อส้มกันเยอะพอสมควร
ผมเองไม่ค่อยได้ซื้ออะไรกับเขา เพราะหอบไม่ไหว ได้แต่เดินซอกแซกถามหาความรู้ไปเรื่อย กับคนลาวเราพูดกันรู้เรื่องอยู่แล้ว
แม่ค้าบอกว่าสวนส้มจะอยู่ข้ามภูเขาซ้ายมือเข้าไป เป็นบริเวณที่อากาศเย็นไม่ต้องให้น้ำให้ปุ๋ยส้มก็ออกดอกออกผล การขนส่งออกมาขายบริเวณนี้ ใช้มอเตอร์ไซค์บรรทุกออกมา
ผาฮ้อม ก่อนออกมาสู่วังเวียง ฮ้อมความหมายเดียวกับซอยหรือซอกเขา
ที่นี่เป็นแหล่งขึ้นชื่อในการขายน้ำมันและไขข้อเลียงผา
ครั้งแรกผมก็คิดซื้อน้ำมันเลียงผาเป็นของฝากเพราะขี้เกียจหาซื้อของฝากอื่นซึ่งซื้อไม่ค่อยเป็น
แต่พอเดินไปเห็นเลียงผาเพิ่งถูกล่ามา ชำแหละวางขาย หัวกับคอเลือดยังไม่แห้งสนิท
เลยคิดได้ ถ้าซื้อ ผมก็เป็นส่วนหนึ่งที่สนับสนุนการซื้อขายการล่าสัตว์ป่านะซิ พอเลย:Onion19:
สองข้างทางเป็นร้านขายสัตว์ป่าทั้งเป็นและตาย เขาขวามือสูงบังแสงแดดจนไม่กระทบพื้น
ร้านค้า ผมถ่ายภาพไปภาพหนึ่งแม่ค้าก็รีบเอาผ้ามาปิดหัวเลียงผา ยังดีไม่เอามีดอีโต้ไล่ฟันผม
ซ้ายมือในกระปุกที่วางซ้อนๆกันนั่นก็คือน้ำมันเลียงผา ในรูปของยาหม่องผสมไขข้อเลียงผา
ไปอีกร้านหนึ่งขายอ้นใหญ่ขังอยู่ในกรงสามสี่ตัวผมจะถ่ายภาพ เขารีบห้ามทันที ร้านนี้ผู้ชายซะด้วย
ไปแกล้งคุยกับอีกร้านหนึ่ง ได้ความรู้มาว่าร้านจะมีพรานประจำคอยล่ามาส่งให้ จะเอาอะไรหามาให้
ถามว่าทำเป็นอาหารปรุงเสร็จให้ได้มั้ย ก็บอกว่าได้ จะเอาอะไรแล้วแต่เมนูที่สั่ง
ชายคนขายร้านนี้พูดจาซื่อๆ ตอบตรงๆ จนผมชักอายที่หลอกถามเขาหลายอย่าง
ผาตั้ง ริมลำน้ำชอง หนึ่งในโปรแกรมทัวร์
แต่เสี่ยงชีวิตกับรถยนต์ที่วิ่งมาด้วยความเร็ว
คนแอ๊คให้ถ่ายอยู่บนขอบสะพานน่ะไม่เป็นไร
แต่ไอ้คนถ่ายอยู่กลางสะพานน่ะจะตายก่อนเพื่อน:Onion16:
ใบนี้ผมดูๆแล้วเค้าเขียนว่าอย่างนี้แน่ๆเลยครับ....บ่..ลิ..สัด..ฮา..มา..ลืม..ท่อ..เท่..รอ...:154218d4::154218d4::154218d4:
:d33561e9::d33561e9::d33561e9:เลียงผาน้อยๆ:d33561e9::d33561e9::d33561e9:
เหมือนได้ตามพี่เสือไปเที่ยวด้วยเลยค่ะ
เคยไปมานานมากแล้ว เส้นทางเดียวกันแต่เดินทางกลับกัน
กับเส้นทางโหด วังเวียงหลวงพระบาง ขนาดเมารถตกจากเก้าอี้เลยค่ะ
รอตอนต่อไปนะคะ
ขอบคุณครับ คุณป้าตาที่ติดตามชม บางครั้งผมโม้อะไรไปบ้างก็อย่าถือสาเลยนะครับ
เส้นทางนี้มีอะไรมากกว่าที่คิดไว้ ผมได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่างในเส้นทางนี้
ผมมองเด็กๆชาวเขาลึกเข้าไปในตัวเขา มองทะลุไปในอนาคตของพวกเขา
ผมไม่ได้เกลียดชังคนที่ขายสัตว์ป่าข้างเส้นทางนี้ มนุษย์เราไม่สามารถเลือกเกิดเองได้
การดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดคือสัญชาตญาณของมนุษย์
16.30 น. ถึงเมืองวังเวียง ไปชมถ้ำจัง:Tadah:
ขึ้นบันไดไปร้อยกว่าขั้น เด็กๆไปแล้วเมื่อเทียบกับพระธาตุจอมสีที่ผ่านมา
หน้าถ้ำจังมองลงมาจะเห็นแม่น้ำชองไหลผ่านเมือง ในแม่น้ำชองมีธุรกิจเรือหางยาวนำเที่ยว
รถเราจอดอยู่ฝั่งขวามือ เดินขามสะพานสลิงมาฝั่งซ้าย ถ้ำจังอยู่ด้านหลัง
ถ้ำจังเป็นถ้ำหินปูน มีหินงอกหินย้อยที่ตายแล้ว คือแห้งสนิทไม่มีหยดน้ำแร่มาพอกต่ออีก
ไม่สวยนะถ้าพูดตรงๆแบบคนเคยเที่ยวถ้ำอื่นๆมาก่อน ประกายระยิบระยับอะไรก็ไม่มี
วังเวียงมีธุรกิจนำชมในมุมสูงด้วยบอลลูน ค่าบริการ เที่ยวละ 6 คน คนละ 2,000 บาท