ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ
ยายแม้น
....เกียรติสูงสุด ....คือผู้ที่เป็นครูบาอาจารย์......
ไปไหนไม่ต้องพะวงสิ่งใด...ลูกศิษย์ลูกหา..เต็มบ้านเต็มเมือง....
มีแต่คนยกย่องสรรเสริญ...ยกมือกราบไหว้..น่าปลื้มใจนัก..
.....แม่ค้าข้าวแกงอย่างยาย.....แอบตั้งแผงตามหลืบเงาซอกตึก...ออกหากินแต่เช้ามืด...
ไม่ได้หยุดหย่อน...ยันมืดยันค่ำ....อย่าว่าแต่หาคนยกมือไหว้ เลย...เดินผ่านแผงไป ไม่เอาเท้าถีบโต็ะ..ถีบเก้าอี้ที่เกะกะหน้า แผง ก็นับว่าบุญนักหนาแล้ว....:014-Bow:.
....เยี่ยงนี้แล้ว.....ยังไม่ขานว่าลำบากอีกหรือ...??:154218d4::154218d4::154218d4: